Φύση
Καρέτα – Καρέτα
Εκτός από τις πανέμορφες αμμώδεις παραλίες με τα κρυστάλλινα βαθιά νερά και τοπία που θα σας αφήσουν με κομμένη την ανάσα, υπάρχει ένας άλλος λόγος για να επισκεφθείτε την Κεφαλονιά, ειδικά αν είστε λάτρης της φύσης. Και αυτός ο λόγος είναι η πανίδα του νησιού και κυρίως τα απειλούμενα με εξαφάνιση είδη της. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα είδη είναι η Χονδροκέφαλη θαλάσσια χελώνα Καρέτα Καρέτα που περιφέρεται γύρω από τις παραλίες του νησιού και το λιμάνι του Αργοστολίου.
Οι χονδροκέφαλες θαλάσσιες χελώνες (επίσης γνωστές ως Καρέτα Καρέτα) είναι οι μοναδικές θαλάσσιες χελώνες που φωλιάζουν στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Μπορούν να διακριθούν από άλλες θαλάσσιες χελώνες από τα μεγάλα κεφάλια τους, τα κοκκινοκαφέ κελύφη και κιτρινοκαφέ δέρμα, ενώ θεωρούνται ότι είναι ένα από τα παλαιότερα είδη στον κόσμο. Μια ενήλικας Καρέτα φτάνει σε μήκος 1,0 – 1,2 μ, βάρος μεταξύ 100-350 κιλά και μπορεί να ζήσει για περίπου 65 χρόνια.
Τα θηλυκά φαίνεται να γεννούν σε φωλιές κατά μέσο όρο τρεις έως πέντε φορές σε μία περίοδο αναπαραγωγής, ενώ η διαδικασία της ωοτοκίας εμφανίζεται κυρίως τη νύχτα όλο το καλοκαίρι, καθώς σύρονται έξω σε παραλίες πέρα από το σημάδι της υψηλής παλίρροιας και σκάβουν φωλιές, στις οποίες γεννιούνται περίπου 100 αβγά. Μετά από περίπου 60-70 ημέρες τα αβγά εκκολάπτονται και οι νεογέννητες χελώνες αναδύονται, κυρίως τη νύχτα, όταν ο κίνδυνος από τα αρπακτικά ζώα είναι μικρότερος. Στη συνέχεια προσελκύονται από το φως του φεγγαριού, και τη βαρύτητα, προς τη θάλασσα.
Στο νησί της Κεφαλονιάς, υπάρχουν αρκετές παραλίες όπου κάποιος θα μπορούσε να εντοπίσει και τις Καρέτα Καρέτα και τις φωλιές τους. Το νησί είναι ένας από τους βορειότερους τόπους ωοτοκίας των θαλάσσιων χελωνών στον κόσμο. Η κύρια περιοχή για φωλιές είναι κάτω από το Ρατζακλί στον κόλπο Μούντα, ανάμεσα στη Σκάλα και τον Κατελειό δίπλα στο Πόρο, ενώ πολλές άλλες βρίσκονται διάσπαρτες σε όλες τις παραλίες του νησιού, όπως στη Μεγάλη Άμμο και την παραλία Άμμες στις Μηνιές, στο Μακρύ Γιαλό στη Λάσση ή στο Μέγα Λάκκο στο Ληξούρι.
Αλλά εάν θέλετε πραγματικά να δείτε μια ζωντανή ενήλικη χελώνα Καρέτα Καρέτα στην Κεφαλονιά μπορείτε να πάτε στη Λιμνοθάλασσα του Κουτάβου στο Αργοστόλι. Μπορείτε να τις εντοπίσετε κοντά στη γέφυρα Δεβοσέτου και κατά μήκος της προκυμαίας, όπου μερικές φορές ακολουθούν τις ψαρόβαρκες και να κολυμπήσετε τριγύρω σε αναζήτηση τροφής.
Αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχει ένα άλλο είδος υπό εξαφάνιση που μπορεί να εντοπιστεί στην Κεφαλονιά, η μεσογειακή φώκια μοναχός (ή επίσης γνωστή ως Μονάχους-Μονάχους). Θεωρείται ότι είναι το πιο απειλούμενα ζώα στην Ευρώπη και κατοικεί κυρίως στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Είναι καταπληκτικό ακόμη και να δείτε στιγμιαία αυτά τα πλάσματα! Ωστόσο, είναι επίσης ευθύνη μας ως ανθρώπινα όντα να τα σεβόμαστε και να φροντίζουμε για την προστασία τους. Αναζητήστε τα και εκπλαγείτε από αυτά, αλλά αφήστε τα να ζήσουν ειρηνικά και να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Φώκια μονάχους μονάχους
Η παραλία Φωκί βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το Φισκάρδο της Κεφαλονιάς καθώς είναι προσβάσιμη ακόμα και με τα πόδια.
Για να φτάσει κανείς στο Φωκί, μία από τις ομορφότερες παραλίες της Ερίσου, αρκεί να ακολουθήσει το δρόμο προς τα Τσελεντάτα. Θα καταλάβει ότι έφτασε όταν συναντήσει έναν κόλπο κατάφυτο από κυπαρίσσια και ελιές.
Ο μικρός κολπίσκος που προσφέρει προστασία από ανέμους και κύματα, σε συνδυασμό με τα αρκετά ρηχά νερά, την καθιστούν απόλυτα ασφαλή για κολύμπι για τα μικρά παιδιά. Γι’ αυτό και αποτελεί ιδανική επιλογή για οικογένειες αλλά και για σκάφη που συχνά αγκυροβολούν στα ανοιχτά.
Η άκρη της παραλίας είναι στρωμένη από βότσαλο ενώ ο βυθός καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος του από φύκι.
Το ιδανικότερο σημείο για βουτιές και ηλιοθεραπεία στο Φώκι είναι το δεξί μέρος του κόλπου, όπου βρίσκεται ένα μονοπάτι που οδηγεί σε διαδοχικούς επίπεδους βράχους.
Στην έξοδο, δε, του κόλπου, υπάρχει και μια σπηλιά για όσους έχουν διάθεση για εξερεύνηση καθώς είναι εύκολα προσεγγίσιμη κολυμπώντας.
Το Φώκι πήρε το όνομά του από τις φώκιες Μονάχους-Μονάχους (Monachus-Monachus), οι οποίες συχνά επιλέγουν τα γαλαζοπράσινα νερά του κόλπου για μια σύντομη «επίσκεψη».
Δελφίνια
Πέρα από τη μεγάλη παραλία με τα καταγάλανα κρυστάλλινα νερά, το καταπράσινο βουνό της Άθρου και τον ποταμό Βοχίνα. Στον Πόρο της Κεφαλονιάς, είναι σύνηθες φαινόμενο να συναντά κανείς δελφίνια.
Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνη
Το λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης βρίσκεται δύο χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Σάμης. Η φυσική είσοδός του είναι κατακόρυφη, και δημιουργήθηκε από την πτώση τμήματος της οροφής. Υπάρχει όμως και τεχνητή είσοδος, με σκαλοπάτια και έναν μακρύ υπόγειο διάδρομο, που επιτρέπει στον επισκέπτη να δει από κοντά και να θαμπωθεί από τη σπάνια ομορφιά του σπηλαίου και τον εκπληκτικό διάκοσμο με σταλακτίτες. Όμορφα νερά με μεταβαλλόμενες αποχρώσεις του μπλε, καθώς ο ήλιος δύει, μελί τοιχώματα και αμέτρητοι σταλακτίτες θα σας κόψουν την ανάσα και θα σας ταξιδέψουν σε έναν άλλο, μυθικό και μαγικό κόσμο.
Η λίμνη βρίσκεται σε βάθος 20 μέτρων, κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, και τα νερά της έχουν βάθος που ποικίλει, από δέκα έως τριάντα μέτρα. Μέσα της υπάρχει και ένα μικρό νησί. Χωρίζεται σε δύο θαλάμους, που σχηματίζουν κάτι σαν το γράμμα «Β», ο ένας λουσμένος στο φως, ο άλλος σκοτεινός και καλυμμένος με σταλαγμίτες.
Στις ανασκαφές του 1962, ανακαλύφθηκαν αρκετές λάμπες λαδιού, πιάτα και φιγούρες που απεικόνιζαν το θεό Πάνα και πολλές νύμφες. Ο μύθος λέει ότι το σπήλαιο της Μελισσάνης ήταν το ακριβές σημείο όπου μία από αυτές τις Νύμφες, η Μελισσάνθη (ή Μελισσάνη), πνίγηκε αφού απορρίφθηκε από το θεό Πάνα.
Αν σας δοθεί η ευκαιρία, δεν πρέπει να παραλείψετε να επισκεφθείτε το Σπήλαιο της Μελισσάνης, ένα αξέχαστο θέαμα που σε αφήνει εμβρόντητο.
Σπήλαιο Δρογκαράτης
Το μοναδικό σπήλαιο στην Ελλάδα όπου διοργανώνονται συναυλίες, είναι το σπήλαιο Δρογκαράτης, στην Κεφαλονιά. Η κεντρική του αίθουσα είναι πολύ μεγάλη με διαστάσεις 65×45 μέτρα και ύψος 20 μέτρα περίπου και η ακουστική του χώρου είναι μοναδική!
Γεωλογικά, το σπήλαιο Δρογκαράτης κατατάσσεται στα αξιολογότερα του ελληνικού χώρου: σταλακτίτες και σταλαγμίτες ηλικίας περισσότερων από εκατό εκατομμυρίων ετών συνθέτουν το μοναδικό τοπίο, ενώ η θερμοκρασία δεν ξεπερνά τους 18 βαθμούς Κελσίου. Το βάθος του σπηλαίου Δρογκαράτης φτάνει τα 95 μέτρα. Μπορείτε να δείτε και μόνοι σας πως το σπήλαιο είναι «ζωντανό» και σχηματίζεται ακόμη: σταγόνες υγρασίας κυλούν από τους σταλακτίτες του για να τους μεγαλώσουν κατά ένα εκατοστό περίπου σε διάρκεια εκατό χρόνων!
Το σπήλαιο Δρογκαράτης ανακαλύφθηκε πριν από 300 περίπου χρόνια, όταν ένας ισχυρός σεισμός έριξε ένα τμήμα της οροφής του. Στο σημείο εκείνο σήμερα βρίσκεται η κεντρική είσοδος. Το σπήλαιο ερευνήθηκε από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία και από το 1963 είναι ανοιχτό για το κοινό όλο το χρόνο.
Κατά την επίσκεψή σας στο σπήλαιο Δρογκαράτης, θα κατεβείτε από ειδικά διαμορφωμένα σκαλοπάτια.
Οροσειρά Αίνος
Ο Αίνος είναι το ψηλότερο βουνό όχι μόνο της Κεφαλονιάς, αλλά και όλων των Επτανήσων: η ψηλότερη κορυφή του, ο Μεγάλος (Μέγας) Σωρός, φτάνει τα 1.628 μέτρα ύψος. Εκτίνεται στο ανατολικό μέρος του νησιού και είναι καλυμμένος στο μεγαλύτερο μέρος του από έλατα.
Τα άγρια άλογα του Αίνου
Αν είστε τυχεροί, στην περιήγησή σας στον Αίνο, θα συναντήσετε και τα περίφημα άγρια άλογα της Κεφαλονιάς: μια ολιγομελής ομάδα σχετικά μικρόσωμων αλόγων, του είδους «Equus caballus», που διαβιώνει ελεύθερα στον Αίνο, σε ημιάγρια κατάσταση.
Ιδιαίτερα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι χωρικοί που είχαν τα αγροκτήματά τους στις πλαγιές του βουνού, άφηναν τα άλογά τους ελεύθερα, για να μην είναι αναγκασμένοι να τα συντηρούν. Τα άλογα αυτά κάποια στιγμή εγκαταλείφθηκαν τελείως στην τύχη τους και «διατηρήθηκαν μέχρι και σήμερα σε ολιγάριθμες αγέλες.
Η διαβίωσή τους στις σκληρές συνθήκες της περιοχής τα βοήθησαν να δημιουργήσουν ιδιαίτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά: ύψος 1,15-2,25 m, χαίτη και ουρά πυκνή, στήθος στενό και βαθύ. Τα συνήθη χρώματα των αλόγων είναι σκούρο καφέ, μαύρο, ανοιχτό καφέ και άσπρο.
Τα άλογα του Αίνου σχηματίζουν τους καλοκαιρινούς μήνες αγέλη των 10-15 ατόμων», όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του φορέα διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού. Ο πληθυσμός των αλόγων έχει μειωθεί σήμερα κατά πολύ και έχουν ληφθεί επιπλέον μέτρα για την προστασία τους, καθώς αυτή η ιδιόμορφη κατάσταση στην οποία διαβιώνουν θεωρείται μοναδική.
Ο Εθνικός Δρυμός
Σήμερα μπορείτε να φτάσετε με το αυτοκίνητο στα όρια του Εθνικού Δρυμού και στη συνέχεια να συνεχίσετε πεζή στα μονοπάτια του Αίνου, σε διαδρομές μέσα στη φύση και το πράσινο, θαυμάζοντας εκτός από τα μοναδικά έλατα, αλλά περίπου 400 είδη φυτών. Μεταξύ αυτών, την μοναδική στον κόσμο «κεφαλληνιακή Βιόλα ή μενεξέ»: πρόκειται για ένα μικρό μωβ λουλουδάκι που φυτρώνει στις σχισμές των βράχων, κυρίως στην θέση «Χιονίστρα» του Αίνου. Θα δείτε ακόμα κουμαριές και πουρνάρια, αλλά και μερικά από τα 100 είδη πτηνών που έχουν καταγραφεί: φιδαετοί, χρυσογέρακα, πετροπέρδικες, αλλά και κίσσες, τσαλαπετεινοί, τσίχλες και μαύροι δρυοκολάπτες. Δύο τουριστικά περίπτερα που θα συναντήσετε στην περιήγησή σας στον Εθνικό Δρυμό του Αίνου θα σας προσφέρουν στιγμές ξεκούρασης, ενώ είναι απολύτως αναγκαίο να σεβαστείτε τον Κανονισμό Λειτουργίας, για όσο διάστημα θα βρίσκεστε εκεί. Η μεγαλύτερη απειλή για το δάσος αποτελεί η πυρκαγιά, γι’ αυτό και το βουνό προστατεύεται ως «κόρη οφθαλμού» από τους Κεφαλονίτες.
Η Κεφαλληνιακή Ελάτη
Το έλατο που καλύπτει τον Αίνο έχει σκουρόχρωμο φύλλωμα, ένα βαθύ πράσινο και πήρε το όνομά του από το νησί και λέγεται παγκοσμίως «Κεφαλληνιακή Ελάτη». Από τα σπανιότερα έλατα της Ευρώπης, συναντώνται εδώ με τέτοια πυκνότητα, που έκαναν τους Ενετούς να ονομάσουν το βουνό «Monte Nero», δηλαδή «Μαύρο Βουνό», καθώς αυτό το σκούρο πράσινο, κάνει το βουνό να μοιάζει μαύρο, ειδικά από απόσταση. Ήδη από τα αρχαία χρόνια ήταν γνωστές οι ιδιαιτερότητες του σκληρού και δυνατού κορμού του ελάτου, γι’ αυτό και χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην ναυπηγική. Πρόκειται για το μοναδικό ελατόδασος σε ελληνικό νησί και ένας από τους κύριους λόγους ανάδειξης του Αίνου ως Εθνικό Δρυμό, ήδη από το 1961.
